Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
Μήπως του έχει μπει καμία ιδέα;
[Συγκεκριμένα, μιλώντας στο Mega, ο υπουργός Οικονομικών Γ.Στουρνάρας αναφέρθηκε στο θέμα της φορολογίας ακινήτων, επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων λέγοντας πως «είμαστε η τελευταία χώρα στον ΟΟΣΑ που δεν είχε στην ουσία φόρο ακινήτων» και υποστήρισε πως «ο φόρος ακινήτων είναι ο δικαιότερος φόρος και ιδιαίτερα σε μια χώρα που έχει πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή και πολλά έσοδα από τη φοροδιαφυγή επενδύονται σε ακίνητα».
«Δεν δέχομαι ότι η Ελλάδα υπερφορολογείται» είπε ο υπουργός Οικονομικών, τονίζοντας πως ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων δεν στηρίζεται στις αντικειμενικές αξίες παρά μόνο ως προς την κατηγοριοποίηση των περιοχών.]
«Δεν δέχομαι ότι η Ελλάδα υπερφορολογείται» είπε ο υπουργός Οικονομικών, τονίζοντας πως ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων δεν στηρίζεται στις αντικειμενικές αξίες παρά μόνο ως προς την κατηγοριοποίηση των περιοχών.]
(από το site e-forologia.gr)
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013
Καραγάτσης...
Η δημοκρατία είναι το πιο αυταρχικό πολίτευμα, γιατί επιβάλλει στους πάντας τις ανεξέλεγκτες κι άτυπες παρορμήσεις του όχλου. Μ’ ένα δικτάτορα, κατά κάποιον τρόπο συζητείς λογικά, γιατί έχει πάντοτε μια δόση λογικής. Με τον όχλο, κάθε συζήτηση αποκλείεται. Μόνον να τον επηρεάσης μπορείς, αν είσαι δημαγωγός δηλαδή αν μεταχειρισθής επιχειρήματα χαμηλοτάτης ποιότητας, τα μόνα που ο όχλος μπορεί να κατανοήση. Ενας δικτάτωρ, αν βέβαια δεν είναι κτήνος, έχει κάποια γνώση και κάποιαν εκτίμηση προς τις προσωπικότητες της χώρας. Ο όχλος τις αγνοεί, κι ούτε παραδέχεται να κυβερνηθή από ανθρώπους που σκέπτονται.
Η σκέψη για τον όχλο είναι αντιπαθής, ύποπτη κι επικίνδυνη. Εκείνο που τον επηρεάζει είναι τα ωραία λόγια κι η καταφερτζοσύνη. Η δημοκρατία κρατάει πεισματικά στο περιθώριο τις αξίες, εκτός αν αυτές καμουφλαρισθούν με τα χυδαία προσόντα που θαυμάζει ο όχλος. Να! παράδειγμα ο κ.Τασάκος, νέος μεγάλης αξίας, που για να επιτύχει το σκοπό του διαβουκόλευε άλλοτε τον όχλο με εκδηλώσεις ψεύτικου ενδιαφέροντος. Ο κ. Τασάκος είναι πολιτικός, μα θα αποτύχη επειδή κάποτε ο όχλος θα διαισθανθή πως είναι άνθρωπος αξίας και θα τον παραμερίση. Η δημοκρατία βασίζεται στο θέλημα της πλειοψηφίας.
Ποιάς πλειοψηφίας; Η πλειοψηφία του όχλου δεν δημιουργείται στην τύχη αλλά με βάση ορισμένες κοινές ομοιότητες των ατόμων που τον αποτελούν, κι οι πιο κοινές, οι πιο θεμελιώδεις ομοιότητες είναι η βλακεία κι η κακεντρέχεια. Συνεπώς δημοκρατία είναι το πολίτευμα εκείνο που η πλειοψηφία των ηλιθίων και κακεντρεχών εκλέγει κυβερνήτες του συνόλου κατ’ εικόνα και ομοίωσή της. Η δημοκρατία δεν αρκείται να παραμερίση τους νοήμονες κι αγαθούς από τη διαχείρηση των κοινών. Διαποτισμένη από αβυσσαλέο και φαρμακερό πλέγμα κατωτερότητας, κάνει το παν για να τους εξουθενώση…"
Το παραπάνω απόσπασμα από το μυθιστόρημα “Κίτρινος Φάκελος” του Μ.Καραγάτση
Ταύτιση απόψεων...
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ (Έλληνες) ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ (Σαρκοζί). Αντικείμενο της ταύτισης; Η γνώμη και των δύο πλευρών για τον Γ. Παπανδρέου...
Αν και το τηλεγράφημα του Reuters δεν προσφέρει περισσότερες λεπτομέρειες για το… «τηγάνισμα» του Ελληνα πρωθυπουργού από τη Μέρκελ και, κυρίως, από τον Νικολά Σαρκοζί, υπενθυμίζει κάποια γνωστά ήδη από το 2011 δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου («Parisien», «Canard Enchaîné»), σύμφωνα με τα οποία ο «Σαρκό» εξοργίστηκε τόσο πολύ από τη στάση του Παπανδρέου, ώστε προσπάθησε να ανέβει στο τραπέζι (!) και τον αποκάλεσε «fucking psycho», δηλαδή… «γαμημένο ψυχασθενή». Το σατιρικό «Canard Enchaîné» είχε γράψει μάλιστα πως, μιλώντας στους υπουργούς του μετά τη σύνοδο, ο Σαρκοζί είπε πως «ο Παπανδρέου είναι μαλάκας (con), ένας πραγματικός μαλάκας (connard). Μας τίναξε στον αέρα το G20. Στις Βρυξέλλες μάς είχε πει ότι αποδέχεται το σχέδιο διάσωσης και στη συνέχεια πήγε και ανακοίνωσε ένα δημοψήφισμα χωρίς να μας ενημερώσει. Ηταν μια πισώπλατη μαχαιριά. Το απόλυτο σκάνδαλο!»
(από το site της Εφημερίδας των Συντακτών)
Εβίβα...
Στην προσπάθεια των μυστικών υπηρεσιών να παρεισφρήσουν στους
χώρους των αναρχικών - αντιεξουσιαστών, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφορίων
είχε ανοίξει μπαρ κοντά στην πλατεία Εξαρχείων εξοπλισμένο με την
τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε «κοριούς», μικροκάμερες και άλλα μέσα
καταγραφής εικόνας και ήχου.
Το «στέκι» της ΕΥΠ στα Εξάρχεια, σύμφωνα με πληροφορίες, λειτουργούσε την περίοδο 2003 - 2008, κατά την οποία υπήρχε ζωτικό ενδιαφέρον των μυστικών υπηρεσιών της χώρας για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με ενέργειες, κινήσεις, διεργασίες ομάδων του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Μέχρι τότε η συλλογή τέτοιου είδους πληροφοριών στα στέκια των αντιεξουσιαστών στο κέντρο της Αθήνας ήταν πρακτικά αδύνατη, καθώς οι under cover αστυνομικοί ή πράκτορες της ΕΥΠ αναγνωρίζονταν αμέσως μόλις έμπαιναν στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.
Η αστοχία των αρχών ήταν ότι το μπαρ - «κέντρο παρακολούθησης» σταμάτησε να λειτουργεί λίγο πριν το τέλος του 2008, λίγες εβδομάδες πριν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την «έκρηξη» που ακολούθησε στον αντιεξουσιαστικό χώρο με τη δραστηριοποίηση και ενίσχυση πολλών οργανώσεων αντάρτικου πόλης.
Πηγή: Η ΕΥΠ είχε ανοίξει μπαρ στα Εξάρχεια για να αλιεύει πληροφορίες από τον αντιεξουσιαστικό χώρο | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/132458#ixzz2ltoNICls
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
Απορία
Ετικέτες
Νέα Δημοκρατία,
οικονομική κρίση
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
Μην πετάτε γλάστρες απ τη ταράτσα
Το 1973 ήμουν 9 χρονών. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα έζησα απ το μπαλκόνι του σπιτιού μου στη πλατεία Εξαρχείων. Και από τα όσα θυμάμαι να συζητούσαν η μεγαλύτερη αδερφή μου και τα ξαδέρφια μου. Ηταν πολλά αυτά που δεν καταλάβαινα. Και πολλά αυτά που ανακάλυψα μόνος μου. Και που στο πέρασμα των χρόνων σχεδόν με ανάγκασαν να γίνω αριστερός. Γιατί ο αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία είναι διαρκής. Είναι στάση ζωής. Δεν είναι μια απλή διακήρυξη.
Πολλά απ όσα έζησα τότε, μου εντυπώθηκαν στη μνήμη ανεξίτηλα. Γι αυτά θέλω να σας γράψω σήμερα.
Γιά το ραδιόφωνο που έπαιζε το σταθμό του Πολυτεχνείου. Γι αυτή τη γυναικεία φωνή που κραύγαζε "Κάτω η Χούντα" και που εγώ μη ξέροντας τί σημαίνει, τη μπέρδευα με τη φούντα της κουρτίνας του σαλονιού μας και προσπαθούσα να καταλάβω τί κακό μπορεί να έχει κάνει ένα τόσο δα πραγματάκι γεμάτο με λευκά απαλά κρόσια.
Γιά εκείνο το βράδυ θέλω να σας πω. Που η Σπύρου Τρικούπη ήταν γεμάτη με πεσμένους φοιτητές. Γιά τα ασθενοφόρα που κατέφθαναν. Με τις σειρήνες τους να ηχούν δαιμονισμένα. Γιά εκείνους τους τραυματιοφορείς θέλω να σας γράψω. Που κατέβαιναν βιαστικά από τα ασθενοφόρα. Και κάτω απ τις λευκές στολές τους κρυβόντουσαν κάτι άλλες στολές. Στρατιωτικές ήταν. Ο ξάδερφός μου έλεγε πως ήταν ΕΣΑτζήδες. Και τους φοιτητές δεν τους πήγαιναν σε κάποιο νοσοκομείο. Αλλά στα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας. Εγώ όμως δεν τα ήξερα αυτά. Μόνο το χακί χρώμα των στολών τους μπορούσα να διακρίνω. Και αυτό θυμάμαι και σήμερα.
Γιά την ταράτσα της πολυκατοικίας μας θέλω να σας γράψω. Που ήταν γεμάτη φοιτητές. Που πετούσαν γλάστρες κάτω στο δρόμο. Στην οδό Αραχώβης. Τρομαγμένος ο πατέρας μου με πήρε από το χέρι και ανεβήκαμε ως εκεί. Ανεβήκαμε να παρακαλέσουμε τους φοιτητές να σταματήσουν. Ανεβήκαμε να τους πούμε πόσο φοβόμασταν. Πως ήμασταν μαζί τους τους είπαμε, αλλά φοβόμασταν. Και τότε μιά φοιτήτρια με χακί αμπέχονο, με μάτια κόκκινα, με δάχτυλα κιτρινισμένα από τη νικοτίνη και φωνή βραχνή, σχεδόν αντρική, μας είπε αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου. Ισως την πρώτη μεγάλη αλήθεια που άκουσα στη ζωή μου
"Μην ανησυχείς μπάρμπα. Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε"
Γιά τους πυροβολισμούς την επόμενη θέλω να σας γράψω. Γιά κείνη τη σφαίρα που καρφώθηκε στη τζαμαρία του ψητοπωλείου του Κατσιρούμπα θέλω να σας πω. Που αργότερα ο Λιβάνης έκανε καφέ-βιβλιοπωλείο. Γιά το VOX σας λέω. Που σήμερα είναι αυτοδιαχειριζόμενο καφέ. Που στα υπόγειά του συνεδρίαζε στη κατοχή το ΕΑΜ Αθήνας.
Για το σχολείο μου θέλω να σας πω. Γιά τη δασκάλα μας της δευτέρας δημοτικού, την κυρία Αλκμήνη Κιριτσοπούλου. Που μιά μέρα η Χούντα την έπαυσε και βρήκαμε μπροστά μας μιά άλλη δασκάλα. Αλλά εμείς δεν μείναμε στη τάξη. Βγήκαμε έξω στο προαύλιο. Βγήκαμε στο προαύλιο και είπαμε πως δεν γυρίζουμε αν δεν μας φέρουν πίσω τη δασκάλα μας.
Απ έξω απ το σχολείο διαδηλώσεις γίνονταν. Κάτι γυμνάσια έκαναν λέει πορεία προς το Πολυτεχνείο. Κι εμείς από μέσα, εννιάχρονα παιδιά, περιμέναμε τη δασκάλα μας. Και μετά από δύο ημέρες η δασκάλα μας γύρισε. Γύρισε και μας πήρε στην αγκαλιά της. Μας πήρε στην αγκαλιά της και όλοι μαζί κλάψαμε. Αλλά μετά από λίγο δεν θα μας χαριζόταν. Είχαμε να διαβάσουμε τρεις μέρες. Και η κυρία Αλκμήνη ήταν αυστηρή. Ακόμα θυμάμαι τις φωνές της.
Αυτά ήθελα να σας γράψω σήμερα. Μπορεί να είναι μπερδεμένα, να μην έχουν ειρμό, να είναι οι σκόρπιες φωτογραφίες σε ένα μπαούλο σκονισμένο στο πατάρι, αλλά είναι απόλυτα αληθινές. Είναι η ίδια η ψυχή μου.
Ετικέτες
δημοκρατία,
Πολυτεχνείο,
χούντα
Πολυτεχνείο 1973-2013
ΤΟΤΕ ήταν αγώνας ενάντια στην αμερικανοκίνητη δικτατορία των συνταγματαρχών, ΣΗΜΕΡΑ είναι αγώνας ενάντια στη Δημο-κρατία των τροϊκανών και των ντόπιων υπαλλήλων τους...
Τότε, σήμερα, και αύριο, (ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ) ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, και σε όποια καθεστωτική τάξη επιλέγει κάθε εποχή για να διαιωνίσει την κυριαρχία του...
Δεν καταγράφουν τον παλμό, τον υπαγορεύουν...
[...Την ώρα που η τρόικα ζητάει νέα μέτρα, η χώρα βουλιάζει στην κρίση και η αντιπολίτευση ζητάει εκλογές, η πλειοψηφία των πολιτών επιθυμεί η κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρίας RASS που δημοσιεύει το Τύπος της Κυριακής, το 55,5% ζητά από την κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία ενώ το 41,9% επιθυμεί την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ κατά 1,6%. Αναλυτικότερα, η ΝΔ συγκεντρώνει το 24,2% έναντι 22,6% του ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθεί η ΧΑ με 6,2%, το ΚΚΕ με 5,8%, οι ΑΝΕΛ με 4,8%, το ΠΑΣΟΚ με 4,6%, η ΔΗΜΑΡ με 3,1%, οι Οικολόγοι/Πράσινοι με 1,5% και ο ΛΑΟΣ με 1,3%...]
(από το site newsit.gr)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)